Η αναζήτησή για το «δρόμο μου στη ζωή» έχει κάνει άλματα. Όπως θα δείτε παρακάτω η απόσταση μικραίνει. Τρώω σχεδόν τα πάντα, περπατάω πολύ σταθερά, πιάνω πράγματα αρκετά σταθερά…
Τρίτη 2/2/2010 Μέρα με τη μέρα η γλώσσα πάει ροδάνι. Εδώ και λίγες μέρες τα νάζια, "μύτη – μύτη" κλπ τα ζητάω επίμονα και ηθελημένα. Απαιτώ την αμέριστη προσοχή των γύρω μου
Κυριακή 7/2/2010 Άρχισα τις σκανδαλιές. Πάτησα πάνω στο subwoofer και ανέβηκα στο διάδρομο. Από εκεί προσπάθησα να προσεγγίσω τις σκάλες αλλά με έπιασαν! Δεν αφήνουν ένα παιδί να δείξει τις κλίσεις του
Κυριακή 14/2/2010 Τα πρώτα μου γενέθλια. Περισσότερες λεπτομέρειες στο ξεχωριστό post
Κ. Δευτέρα 15/2/2010 Οι αναρριχητικές μου ικανότητες καθώς και η ευγένεια μου πολλαπλασιάζονται μέρα με τη μέρα. Σήμερα πάτησα πάνω στο ανοιχτό πορτάκι του πλυντηρίου πιάτων και έβγαζα τα πλυμένα πιάτα και τα έδινα στη μαμά μου
Τρίτη 16/2/2010 Σήμερα έπαθα (ξανά) την πλάκα μου. Έσκασε ένα μπαλόνι και τρόμαξα πάρα πολύ. Όλη την υπόλοιπη μέρα περπατούσα στο σπίτι και έλεγα «μπι»
Για να με ηρεμήσουν οι γονείς μου το απόγευμα μου αγόρασαν τα πρώτα μου παπούτσια περπατήματος (Kickers first step)
Τετάρτη 17/2/2010 Σήμερα εξέτασα την πιθανότητα να γίνω γιατρός. Πείραζα το Betadine ιώδιο και για να έχω μια πιο σφαιρική άπόψη δοκίμασα και λίγο. Μπα, μάλλον όχι γιατρός…
Πέμπτη 18/2/2010 Ημέρα μετακομίσεων. Μετέφερα την έδρα μου σε δικό μου χώρο. Όχι πολύ μακριά από τον προηγούμενο (ακριβώς στο διπλανό δωμάτιο) αλλά με καλύτερες συνθήκες. Περισσότερος χώρος προσαρμοσμένος στα δικά μου πρότυπα, τις δικές μου ανάγκες και προσωπικότητα. Περισσότερα χρώματα, σχέδια… Πράγματα για έναν άνδρα ενός έτους δηλαδή
Δευτέρα 22/2/2010 Τα χτυπήματα (εμπειρίες θα τα έλεγα εγώ) συνεχίζονται. Καρούμπαλο και μελανιά στο δόξα πατρί! Δυστυχώς δεν είμαι έτοιμος για 100ρι ακόμη. Λίγο έτρεξα και μπουρδουκλώθηκα. Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι. Τρέμε Usain Bolt
